Autisme en/of narcisme, het blijft een terugkerend onderwerp van gesprek

Regelmatig word ik benaderd om te komen bemiddeling in arbeidsconflicten, relationele conflicten en scheidingsmediations waarin op voorhand als aanname wordt uitgesproken dat er sprake zou zijn van autisme of narcisme bij de andere partij. Deze uitspraken worden dan heel vaak onderbouwd met “….ik heb er over gelezen op het internet….” Dat werkgevers, collega’s, familie of partners een verklaring zoeken voor het gedrag van de andere werknemer, collega, het familielid of de partner is best te begrijpen, maar om daar dan ook meteen een conclusie en een oordeel aan te verbinden is niet altijd juist, het is ook vaak niet verstandig.

Om die reden herhaal ik mijn publicatie over autisme en narcisme met enige regelmaat, waarbij ik eventuele nieuwe inzichten meeneem in de nieuwe publicatie. In dit blog leest u wat wat is en ontdekt u de verschillen. Maar eerst een voorbeeld.

.

  • Een casus

Een paar jaar geleden werd mijn hulp ingeroepen in de Achterhoek. Een jonge vrouw lag al twee jaar overhoop met haar echtgenoot, die er een waar emotioneel schrikbewind op nahield. Het echtpaar leefde al zes maanden als ware zij gescheiden en in aparte woningen. Ieder voerde een eigen huishouden. De vrouw had de knoop doorgehakt en wenste te gaan scheiden. De man daarentegen ‘wraakte’ dit besluit, omdat hij zich persoonlijk door de vrouw gekrenkt voelde. Mijn werkzaamheden kwamen niet veel verder dan het kennismakingsgesprek, omdat de man niet wenste deel te nemen aan de daaropvolgende gesprekken, ook niet in caucus.

Tijdens het kennismakingsgesprek vertelde de vrouw dat zij op internet had gekeken en tot de conclusie was gekomen dat haar man een eerste klas narcist was (een uitspraak die ik wel vaker van vrouwen hoor over hun partner en een heel enkele keer andersom). De vrouw putte zich uit in het mij overtuigen van haar gelijk en hoe erg het was dat haar man dit had en dat het voor haar daardoor onmogelijk was geworden om haar huwelijk met hem voort te zetten. De man luisterde niet eens naar zijn vrouw, peuterde wat in zijn neus, snoof regelmatig luidruchtig en liet zijn vrouw merken dat hij superieur over haar was en boven haar ‘domme gewauwel’ stond, zoals hij het noemde. Hij ontsloeg mij, aan het einde van het gesprek, van alle verplichtingen die ik vanwege zijn vrouw met hem zou zijn aangegaan en verliet de kamer.

.

  • Narcisme

Narcisme (DSM5) is een persoonlijkheidsstoornis en dient door een psychiater of psycholoog te worden vastgesteld. De stoornis begint in de vroege volwassenheid en komt tot uiting via onderzoek. Vaak is een combinatie van meerdere van onderstaande kenmerken herkenbaar:

  1. De individu heeft een opgeblazen gevoel van eigen belangrijkheid. Iemand overdrijft bijvoorbeeld zijn prestaties of talent en verwacht als superieur behandeld te worden, ook als de prestaties hiertoe geen aanleiding geven.
  2. De individu is geobsedeerd door fantasieën over onbeperkte eigen successen, macht, genialiteit, schoonheid of ideale liefde.
  3. De individu ziet zichzelf als uniek of ‘heel speciaal’. De persoon verwacht alleen begrepen te kunnen worden door, of om te horen gaan met andere heel speciale mensen of mensen (of instellingen) met een hoge status.
  4. De individu verlangt (naar) extreme bewondering.
  5. De individu heeft een gevoel bijzondere rechten te hebben. Hiermee wordt bedoeld dat iemand een onredelijke verwachting heeft van een uitzonderlijk welwillende behandeling van anderen. Of iemand verwacht dat een ander automatisch meegaat met zijn of haar verwachtingen.
  6. De individu maakt misbruik van anderen om zijn of haar eigen doelen te bereiken.
  7. De individu heeft een gebrek aan empathie; hij of zij is niet bereid de gevoelens en behoeften van anderen te erkennen of zich daarin te verplaatsen.
  8. De individu is vaak jaloers op anderen of denkt dat anderen jaloers zijn op hem of haar.
  9. De individu is arrogant of toont hooghartig gedrag.

Ik weet niet hoe het u vergaat, maar ik ken genoeg mensen die op de een of andere manier wat kenmerken vertonen die hier staan beschreven. En toch zijn zij niet meteen narcist. Om te kunnen vaststellen of iemand daadwerkelijk narcisme heeft of narcistiform gedrag vertoont, is een goed persoonlijkheidsonderzoek noodzakelijk. En dat gaat verder dan de zelftests of een van de vele persoonlijkheidstesten die op het internet zijn te vinden.
Zo ook tijdens dit kennismakingsgesprek. De vrouw omschreef het gedrag van haar man en ik kreeg veel meer de indruk dat er mogelijk sprake zou kunnen zijn van een combinatie van narcisme met autismegerelateerde gedragskenmerken, autistiform gedrag noem ik dat. Daarbij dient te worden gedacht aan een combinatie van veel van de volgende kenmerken:

  • Autisme
  1. De individu maakt doorgaans weinig of moeilijk oogcontact met anderen.
  2. De individu herkent non-verbale signalen niet altijd.
  3. De individu begrijpt dubbele boodschappen niet doordat taal vaak letterlijk wordt verstaan.
  4. De individu is over- of juist ondergevoelig voor (sensorische) prikkels (geluid, licht, smaak, tast). Bij vrouwen met autisme leidt overgevoeligheid van prikkels (tast) nogal eens tot belemmeringen in de beleving van de seksualiteit. Bij mannen wordt dan vaker een sterke toename in het libido geconstateerd.
  5. De individu heeft moeite om het leven te organiseren en structureren, toekomstplannen te maken. Niet doordat hij of zij daar geen behoefte aan heeft of dit nooit doet, maar meer doordat het brein als het ware tussen alle opties heen en weer schiet. Daardoor wordt er vaker gefocust op één optie/lijn.
  6. De individu heeft problemen bij het voeren van de thuisadministratie. Hetgeen niet wil zeggen dat hij of zij niet (bovenmatig) een administratie kan bijhouden. Deze administratie omvat dan vaak gegevens van wat hem of haar expliciet bezighoudt (dwangmatig doet).
  7. De individu werkt slecht in teamverband. Dat wil zeggen dat hij of zij zich moeilijk in de gedachten van zijn of haar collega’s in het team kan verplaatsen. De samenwerking dient bepaalde logica te volgen en het is onmogelijk om buiten die kaders samen te werken.
  8. De individu werkt vaak onder het eigen niveau.
  9. De individu realiseert zich vaak niet wat de drijfveren van de ander zijn, weinig inlevingsvermogen. Het empatisch vermogen ontbreekt. Daar waar empathie wordt getoond, dan is dit vaak ingegeven vanuit een leertheoretisch principe.
  10. De individu is vasthoudend aan eigen overtuiging, niet snel bereid tot het sluiten van compromissen. Omgaan met veranderingen gaat moeilijk. Hierdoor bestaat de neiging om juist vasthoudend te zijn.
  11. De individu komt bij spanning moeilijk uit zijn/haar woorden, gaat stotteren of klapt dicht. Prikkels belemmeren het vermogen om adequaat te verwoorden wat er speelt.
  12. De individu heeft problemen met aangaan en onderhouden van vriendschappen en relaties. En toch voelt hij of zij zich zelden alleen of eenzaam. Relaties worden weleens afgehouden of afgebroken door het gemis aan empathie.
  13. De individu kan slecht inschatten welk gedrag sociaal acceptabel is en slaat vaak de plank mis. Doordat het brein alle prikkels uit de (sociale) omgeving oppakt en wil verwerken, raakt hij of zij de verbinding kwijt met wat er werkelijk in een gesprek aan de orde is. Prikkels uit de hele (sociale) omgeving spelen een rol.
  14. De individu houdt niet van geklets over ditjes-en-datjes, beperkt communicatie tot de essentie. Concrete data, geen onnodige gespreksstof of grapjes. Wat logisch is heeft de voorkeur.
  15. De individu hoort niet altijd alles wat er gezegd wordt en vergeet dingen die de interesse niet hebben. De gedachten worden snel verstoord of zijn verstorend. Vasthouden aan het onderwerp van gesprek is moeilijk, doordat de gedachten door eigen gedachten worden afgeleid.
  16. De individu heeft sterke behoefte aan routine en regelmaat. Een vast en onwrikbaar dagritme is de ultieme droom.
  17. De individu heeft sterke behoefte aan duidelijke instructies, met name op het werk.
  18. De individu is sterk vasthoudend aan eigen planning, raakt van slag als deze door anderen wordt verstoord.
  19. De individu kan slecht tegen veranderingen in de leefomgeving.
  20. De individu brengt graag veel tijd alleen door. Zondert zich graag af of trekt zich terug in een eigen wereldje (vaak is dit gamen of televisie kijken). Maar ook het er alleen op uit trekken, als motorrijden, komt voor.
  21. De individu kan helemaal opgaan in een bepaalde activiteit of hobby, op het obsessieve af.
  22. De individu heeft obsessieve rituelen, zoals boeken altijd in dezelfde volgorde neerzetten. Waag het dan ook niet om hieraan te komen.
  23. De individu heeft een zeer goed oog voor details. Het is ook niet vreemd als hij of zij een waslijst kan opsommen van kruiden en specerijen die hij of zij in een maaltijd heeft verwerkt.

Ook hier is het noodzakelijk dat een psychiater of psycholoog de diagnose stelt, want ook nu zult u gedragskenmerken toekennen aan mensen in uw omgeving of aan uzelf. En dat is niet vreemd, want deze kenmerken kunnen bij iedereen voorkomen. Het is de combinatie van de kenmerken en het aantal kenmerken dat bepalend is voor de uiteindelijke diagnose.

De vrouw omschreef tenminste zeventien van de beschreven gedragskenmerken van autisme bij haar man. Maar ook zeker vier van de kenmerken van narcisme. Met name die kenmerken die volledig strijdig waren met de kenmerken van autisme. Daarnaast vertelde zij dat haar man hoogbegaafd was en daardoor goed in staat was om vanuit zijn overtuigingen anderen te beïnvloeden en te manipuleren. In het autistisch spectrum zou dit kunnen wijzen op Asperger.

Anno 2023 kent men bij autisme nog maar drie gradaties toe aan autisme en is de kwalificatie Asperger verdwenen. Simpel uitgelegd: Men heeft een lichte vorm van autisme, een matige vorm of een ernstige vorm. Alle gedifferentieerde kwalificaties zijn verdwenen en dat is een stuk prettiger werken dan voorheen, want dat waren er nogal wat. Zeker ook voor degene die wordt gediagnostiseerd met autisme.

.

  • Mediation

Inmiddels is dit echtpaar twee jaar verder en heeft de rechter hen een mediator toegewezen. Desondanks weigert de man elke vorm van medewerking. En dan is er sprake van een probleem als het om mediation gaat, want deelname aan mediation gebeurt op basis van vrijwilligheid, ook als de rechter daartoe besluit. De situatie verkeert daardoor al meer dan een jaar in een status quo. De vrouw:“Voor hem is het allemaal alleen maar heel logisch. Hij is degene die wordt gekwetst, hij is de persoon bij uitstek die voor alles een passende oplossing heeft, hij weet het beter dan de mediator én de rechter. Hij windt de mediator met gemak om zijn vinger, net als de rechter overigens.” En dan te bedenken dat hier ook nog eens kinderen bij betrokken zijn. De mediator is tot nu toe niet in staat gebleken de kwestie vlot te trekken. Het heeft er alle schijn van dat hij zich laat meezuigen in de betogen van de man en zich laat misleiden door de emoties en verwijten van de vrouw.

Overigens: de vrouw kan een eenzijdig verzoek tot scheiding indienen bij de rechter, maar doet dit niet omdat zij vreest voor de gevolgen daarvan naar de kinderen. De man heeft zich daarover verschillende keren dreigend uitgesproken.

.

Het valt niet mee om als mediator op te treden in kwesties waarin autisme en/of narcisme mogelijk een (bepalende) rol spelen. Adequaat omgaan met persoonlijkheidsstoornissen is niet elke mediator gegeven. Het vereist namelijk dat de mediator een meer actieve intermediaire positie inneemt dan normaal, en hij kan in geen geval zijn traditionele rol van dom, lui en dakloos innemen. Hij dient over inhoudelijke expertise te beschikken op het gebied van de psychiatrie én de psychologie.

Het zou daarom wenselijk zijn wanneer mediators (en advocaten) hierin hun beperkingen onderkennen en erkennen, en dit werk zouden overlaten aan specialisten. En zelfs voor hen valt dat niet altijd mee. Zo heb ik recent nog besloten om een stel niet bij te staan in het opstellen van een ouderschapsplan, omdat degene met de persoonlijkheidsstoornis in het kennismakingsgesprek al zoveel agressief provocerend gedrag naar mij vertoonde, dat ik ook mijn grenzen moest aangeven. Waar de partner natuurlijk zeer teleurgesteld over was. Gelukkig was dit pas de eerste keer in de 15 jaar dat ik dit werk nu doe.

Copyright©️oncies 2023

Concies’ Blogs is een produktie onder redactie van CONCIES mediation & relatietherapie.

Hulp nodig? Kijk op http://www.concies.nl of ik iets voor u kan betekenen. Ik kom naar u toe, waar u ook woont in Nederland.

Over Kávéël Mediation & Relatietherapie

Op 1 januari 2024 ben ik gestopt met mijn bedrijf CONCIES mediation & relatietherapie. Niet omdat ik het niet meer leuk vind, maar omdat ik twee dagen daarvoor 67 ben geworden. Een mooi moment om het wat rustiger aan te gaan doen en dan is het verstandiger om te stoppen met mijn bedrijfje. Het begon allemaal zo: Toen ik in 2008/2009 de overstap maakte van het onderwijs (MBO/HBO/Master) naar mediation, keerde ik terug naar mijn innerlijke roots, mijn 'natuurlijk zijn’, naar het werk dat bij mij hoort. Ik ben een mens die mediation van nature in zich heeft en die geen gebruik maakt van aangeleerde trucjes of gedragingen. En als ik terugkijk op mijn leven, dan heb ik ook altijd wel die rol vervuld. Daarbij merk ik dat ik vooral een Rogeriaanse/humanistische basisvisie heb. Oftewel: ik ga uit van de mens in al zijn verscheidenheid, en het is niet aan mij om daarover te oordelen. Natuurlijk kan ook ik goed ruzie maken. Echter, ook daarbij ben ik altijd op zoek naar een oplossing die voor de ander en mij van belang en aanvaardbaar is. Maar ik ben absoluut niet Roomser dan de paus. Dus ook ik vlieg wel eens uit de bocht. Vanuit mijn psychologie- (HBO) en psychiatrie-achtergrond (werkervaring en langdurig les geven), ben ik breed inzetbaar en deskundig op het gebied van de DSM-5 (o.a. autisme, ADHD, ADD, PDD-NOS, persoonlijkheidsstoornissen). Ik heb de Master Mediation afgerond (thesis: Scheiden en relatieproblemen bij Moslims) en ben in de volgende werkvelden van mediation werkzaam/gespecialiseerd: > FAMILIEMEDIATOR > ARBEIDSMEDIATOR Naast als mediator ben ik inmiddels een kleine 16 jaar werkzaam als relatietherapeut. Als relatietherapeut help ik stellen hun relatie te herstellen of helder te krijgen hoe de toekomst van hun relatie er uitziet. Daarbij maak ik gebruik van onder meer de Transactionele Analyse, Systeemtherapie, Gedragstherapie en mijn deskundigheid op het gebied van de DSM-5, de anatomie/fysiologie, pathologie, psychiatrie, psychologie en sociologie. Opnieuw: Ik heb er niet voor niets jarenlang les in gegeven. Mogelijk kan ik nog iets voor u betekenen. Schroom niet om contact met mij op te nemen. Nieuwsgierig naar meer informatie? Mail mij: kaveel@kpnmail.nl
Dit bericht werd geplaatst in Alledaags, Asperger, ASS, Autisme, Balans, Belangen, Bemiddeling, Bindingsangst, Competenties, Complexe echtscheiding, Complexe scheiding, conflict, Depressiviteit, DSM-5, echtscheiding, Escalatie, Familieconflict, Familieleed, Gedragsproblemen, Geweld, Gezin, Huiselijk geweld, Huwelijk, Informatief, Intimidatie, Intimiteit, Jeugdzorg, kinderbelangen, Kindermisbruik, Kwaliteit van leven, Lichamelijk lijden, Liefdesverdriet, Machtsmisbruik, Mediation, Narcisme, Ouders, ouderschapsplan, Persoonlijkheidsstoornis, Politie, Principieel onderhandelen, privacy, Puberteit, publicaties, Relatiebemiddeling, Relatieproblemen, Relatietherapie, Repressie, Scheiden, scheiding, Schrikbewind, Seks, Seksueel misbruik, Sociaal Juridische Dienstverlening, Spraakmakend, Standpunten, stress, Terreur, Therapie, Uncategorized, vechtscheiding, Verlatingsangst, vreemdgaan, Waarden en normen, Wanbeleid, Wanprestatie, Werkeloos, Werkgever, Werknemer, zorg en getagged met , , , , , , , , , , , . Maak dit favoriet permalink.

10 reacties op Autisme en/of narcisme, het blijft een terugkerend onderwerp van gesprek

  1. Paul Vermeer zegt:

    Dag Kees, een duidelijke en herkenbare opsomming van allerlei kenmerken. Wat me opvalt is dat er slechts 1 van de autisme kenmerken echt positief wordt verwoord. Oog voor details. Dat komt vaker voor vanuit de zorg geredeneerd. Als je ‘maatschappelijk of professioneel’ kijkt naar mensen met autisme zijn er nog veel mer positieve kenmerken. Exact doen wat er afgesproken is, repetitief werk lang volhouden, vaak prima geheugen, betrouwbaar enz. Ik verwijs je voor de resultaten van deze kenmerken naar onze website autitalent.nl . Succes met je mediation activiteiten. Groeten, Paul Vermeer AutiTalent.

    • Dat ik deze kenmerken specifiek benoem heeft alles te maken met de situaties die ik aantref tijdens mijn werkzaamheden en welke daar tot problemen leiden. Bovendien behoren deze kenmerken tot de kenmerken die worden gemeten bij het stellen van een diagnose.

      Bovendien zijn de door jou aangehaalde positieve kenmerken niet exclusief en onderscheidend of in alle voorkomende situaties van toepassing. Waarmee ik mensen met autisme niet tekort wil doen, overigens.
      In relaties wordt bijvoorbeeld de seksuele relatie vaak als zeer bevredigend gekenmerkt, maar deze is minder relevant wanneer de problemen worden opgesomd. Bovendien zijn ook deze kenmerken niet exclusief van toepassing op autisme in het algemeen.

  2. Fabienne zegt:

    Voor heel veel vrouwen met autisme, ik ben zelf ervaringsdeskundige helaas, is seksualiteit juist alles behalve bevredigend, ik vraag me dus even af hoe je aan die informatie komt dat het seksleven van mensen met autisme niet tot één van de grootste problemen en frustraties leidt binnen een relatie? Voor de rest een prima artikel en ik sluit me zeker aan bij de stelling dat een leek niet in staat is om diagnoses te stellen, ook niet door middel van online testen en vragenlijsten. Zeker bij autisme is hetero-anamnese uitermate belangrijk voor het komen tot een diagnose. En vergis je niet, vrouwen met autisme zijn meesters in het verbloemen van hun klachten en beperkingen, zeker als ze pas op late leeftijd de diagnose krijgen.

    • Beste Fabiënne,
      Je punt van kritiek is volledig terecht.
      In mijn bedoeling om het stuk zo geslachtsneutraal te schrijven heb ik hier een fout gemaakt.
      Vrouwen met autisme hebben vaker een verlaagd libido (hoewel ik een aantal vrouwen met autisme ken die daar een uitzondering op is), terwijl mannen juist vaker een verhoogd libido hebben.
      Goed dat je mij hierop hebt aangesproken. Ik zal (in het weekend) dit blog hierop nuanceren.
      Bij deze dus de correctie.

      • Fabienne zegt:

        Dank je voor je oprechtheid hierin. Gaat mij niet zozeer om een aanpassing te bewerkstelligen in het artikel, maar ik vroeg me enkel af waar de informatie vandaan kwam. Uit eigen ervaring en de verhalen van mede vrouwelijke autisten weet ik dus dat voor de meerderheid de vrouwen juist veel problemen op seksueel gebied ervaren, mede door de overgevoeligheid voor aanrakingen en het niet kunnen inschatten wanneer het voorspel overgaat in de daad zelf. Het is dus absoluut geen verwijt naar jouw artikel, enkel een vraagteken van mijn kant en die heb je nu beantwoord, waarvoor mijn dank 🙂 Fijn weekend en vriendelijke groet, Fabienne.

  3. Beste Fabiënne,
    Ik heb jouw reactie op geen moment opgevat als verwijt, juist als aanvulling op iets waar ik onvoldoende bij stil heb gestaan. Om recht te doen aan de ‘autistische vrouwen’, pas ik mijn tekst daarover aan. Ik dank je voor je inbreng. Dat vind ik prettig.
    En voor jou nu: Je hoeft op deze reactie van mij geen “weder-reactie” te geven. Je kunt het hierbij laten.
    Kees

  4. ooit eens 4 jaar op rij presentatie gedaan, gesprek met en oefenen op actrice die de cases naspeelde in de rol van man met autisme. Doelgroep mensen van jeugdzorg waarvan werd verwacht dat ze in gesprek gingen/ problemen oplosten.
    de problemen van deze medewerkers:
    o figuurlijk taalgebruik
    o taal van client figuurlijk en/of gevoelsmatig opvatten en aldus de letterlijke betekenis volledig missen.
    o gevoelsmatige uitleg geven op een hoog nivo. Praktische eenvoudige uitleg ontbreekt
    o afsluiten gesprek met vraag of er nog vragen zijn, terwijl ze geen tijd meer hebben.
    o tegenover client zitten ipv ernaast
    o alleen praten, aansluiting uitproberen met tekenen, zinnen opschrijven, wat dan ook ontbreekt.

    Bij cases kon ik als ervaringsdeskundige deze professionals helpen door stukje inzicht in dat het brein anders kan werken. heb je als therapeut, mediator of wie dan ook een anders denkend persoon tegenover je, dan is diegene leren begrijpen in zijn denkstijl datgene wat vooraf gaat aan het adviseren. zou je denken.

    zoals je ook eerst chinees leert voordat je met een chinese chinees gaat praten. Dat is eigenlijk best logica. toch?
    Leer de persoon kennen zoals hij is/ zich uit. Als je elkaar kan begrijpen, dan kan je daarna wat bereiken.
    Sluit eerst aan.

    dus:
    o check of je zinnen worden begrepen zoals je ze bedoeld, wees duidelijk
    o probeer zinnen te begrijpen zoals je client die bedoeld. letterlijk klopt soms een gevoelsmatig ongelooflijk lompe zin.
    o praktische eenvoudige uitleg. of uitvragen op wanneer, waar wanneer, hoe en wat, laat het waarom en gevoel nog even achterwege als niet los komt.
    o overleg waar de client een volgende keer over wil praten, hou je daaraan. sluit het huidige gesprek af schrijf eventuele conclusie, aanpak of taak op.
    o zoek aansluiting op de stijl van de persoon waarmee het overzicht gedient wordt, mindmap, schrijven, tekenen of wat dan ook wat werkt.

    En heel gek advies: vraag en luister naar de client. Ik ontmoet soms kinderen of volwassenen aan wie eenvoudigweg geen vragen worden gesteld, omdat ze onbenaderbaar lijken. Maar wel praten bij mij, simpelweg omdat je de persoon ziet/ neemt zoals die denkt/ervaart.
    Het lijkt of de TOM van ‘gewone’ mensen hen in de weg zit om de ‘cultuur’ van de ander te verstaan.

    de sociaal cognitieve vaardigheden van de mens leren herkennen, bij jezelf de ander. dat is mijn ding om uit te leggen. Ik herken dat de sterke kanten het meest aangrijppunt geven. bij autisme: sterk in detail herkennen, analyseren en out of the box denken.
    meer inspanning leveren of tekort op: overzicht (centrale coherentie), tot doen komen (executive functions) en denken, voelen, interactie asl gebruikelijk in je cultuur ( theorie of mind).
    Ik geef vaak uitleg met behulp van mensen zelf over hun vaardigheden. Dat geeft inzicht, wat supermooi is en zo simpel dat een 10 jarig meisje met autisme er een prachtige spreekbeurt over kon geven, helemaal over haar zelf.

    Ik hoop dat mijn verbaasde analyse, die eigenlijk vol vragen van mijn kant zit. Door u ontvangen wordt als de puzzel die het voor mij is.
    Ik wil bijdragen, hoop dat ik wellicht inspiratie geef.
    Ik vind het mateloos interessant hoe mensen elkaar begrijpen of misbegrijpen. Ik ben blij als mensen elkaar beter gaan verstaan. Het misbegrijpen van mensen en het lijden van structureel onbegrepen mensen vind ik heel erg. Net als oorlog heel erg is. Bij verstandelijk gehandicapten met autisme zie je de eenzaamheid van het onbereikbaar zijn voor elkaar begrijpen vaak op het ergst. In een gebroken relatie lijkt het daarop omdat de poging tot begrijpen vaak zo bitter is geworden. Toch geeft inzicht zelfs bij iemand die al 10 jaar de scheiding achter de rug heeft nog begrip ook als er geen oplossing is. is dat nog steeds beter.

    • Het is ook in mijn praktijk dagelijkse kost dat degene die autistisch gedrag vertoont, niet altijd gediagnostiseerd, hele verhalen begint te houden, daar waar de partner de hoop hierop (soms) al jaren geleden heeft opgegeven.
      Dit leidt vaak tot onbegrip bij deze partner, totdat ik hen meeneem in een leerproces om anders te gaan communiceren. Het leren loslaten van de vanzelfsprekendheid dat de ander je altijd begrijpt en aan een half woord genoeg heeft, geeft niet alleen een verheldering in de ontstane leefsituate, maar ook laat het nieuw licht schijnen op de mogelijkheden om de relatie te laten voortduren. Dan is er ruimte ontstaan en begrip voor het feit dat het gedrag wat de partner graag wenst te zien niet uit onwil maar ook onvermogen hiertoe voortkomt.
      De combinatie van het leren communiceren met mensen die autisme hebben en het accepteren dat sommig gedrag geen kwestie van onwil is, biedt perspectief voor de toekomst.

  5. bij nader lezen, is de link met uw artikel wellicht onduidelijk, daarom bij deze:

    ik ondersteun met mijn schrijven uw slotconclusie. en geef aan hoe ik tegen mensen aankijk die per abuis in hun werk tegen mensen met autisme aanlopen.
    daarvoor worden nu eenmaal niet altijd specialisten ingeschakeld. (bv politiemensen worden ook geacht mensen met autisme te horen, vorig jaar e-teaching helpen verzorgen met doel enig inzicht te verschaffen) Wij mensen met autisme leven nu eenmaal in een wereld die ons moeizaam verstaat, elke dag, overal om ons heen. dat hoort er ook beetje bij. en ieder persoon die leert ons te verstaan is er 1. alleen specialisten dit laten doen? dan mis je ook weer die kennis van de mediator of de politieagent of andere beroepseigen kennis.

    Ik mis in uw betoog de sterken kant van de mens met autisme, in de problemen komt u die sterken kanten niet tegen. voor de oplossingen, manier van omgaan met, zijn deze wel van belang naar wat ik zie.

Plaats een reactie